De verbindende kracht van de klinisch technoloog

Marjon Stijntjes is een van de klinisch technologen die al een tijdje meedraait in het LUMC. Al voor haar afstuderen kwam ze deze kant op om al meteen als verbinder een rol te spelen binnen het gezamenlijke onderzoek van de afdelingen Ouderengeneeskunde en Revalidatiegeneeskunde van het LUMC en de afdeling Biomechanical Engineering van de TU Delft. Inmiddels werkt ze al ruim 10 jaar in deze vakgebieden en combineert zij dit met een intensieve bijdrage als coördinator van verschillende vakken binnen de bachelor Klinische Technologie (KT) en master Technical Medicine (TM) en is ze lid van de curriculumcommissie KT. In dit interview komen haar taken en de manier waarop zij steeds verschillende werelden met elkaar weet te verbinden aan de orde.

Onderzoek en Patiëntenzorg

In haar onderzoek kijkt Marjon met name naar de toegevoegde waarde van instrumentele maten ten opzichte van klinische maten. In de revalidatiegeneeskunde zijn dit bijvoorbeeld beweegsensoren, krachtplaten en looplabs. De klinische vraagstelling hierachter is vaak of achteruitgang eerder én patiënt-specifieker kan worden gedetecteerd, bijvoorbeeld al in de thuissituatie. Marjon: “Vaak zien we dat instrumentele maten iets anders vertellen in vergelijking met klinische maten en dat is interessant! Hiermee komen we namelijk ook een stap dichterbij het achterhalen van onderliggende mechanismen. Kenmerkend voor de revalidatiegeneeskunde is dat er niet naar één specifiek orgaansysteem wordt gekeken, maar naar de patiënt in zijn geheel, ook wel het bio-psycho-sociaal functioneren genoemd. Hier liggen ook technologische uitdagingen, want hoe kan je deze drie domeinen monitoren en veranderingen vroegtijdig detecteren?”. De klinische bevoegdheden van de klinisch technoloog maken dat Marjon deze innovaties tot op patiënt-specifiek niveau kan implementeren en daarmee de doelgroep altijd scherp voor ogen heeft.

Geneeskunde en Techniek

Marjon heeft samen met haar collega Eline van der Kruk (Assistant Professor Biomechanical Engineering, TU Delft) twee blokken binnen de bachelor KT herontworpen. Hiermee lopen ze vooruit op de curriculumupdate die voor KT op de planning staat (september 2022). Hun ervaringen zijn zeer waardevol voor de curriculumcommissie: kan de visie die de commissie bedacht heeft ook echt uitgevoerd worden en welke ondersteuning hebben docenten nodig als ze hun onderwijs aan willen gaan passen.? Marjon: “Het was een hele puzzel, maar ook echt een mooie klus. Er waren best wat uitdagingen in de uitvoering en organisatie van het vak, die hebben we meteen in deze herziening proberen mee te nemen”. In lijn met de nieuwe visie van KT hebben Eline en Marjon voor een andere opbouw van het vak gekozen. Marjon “We werken nu met themaweken en weekopdrachten waarin de technologisch opgedane kennis direct op klinische data wordt toegepast. De docenten werken hierin ook echt samen, wat inhoudt dat zij op basis van dezelfde klinische dataset zowel technische als medische vraagstukken formuleren. En dit resulteerde weer in een prachtig geïntegreerd tentamen!” Afgelopen jaar is het vak voor het eerst gegeven en de docenten en studenten waren zeer positief. Het heeft de docenten meer inzicht gegeven in elkaars werkvelden en dus ook de mogelijke toepassingen en rol van de klinisch technoloog. Dat dit tevens een directe uitwerking heeft op de studenten blijkt uit hun evaluatie. De studenten gaven aan dat zij dankzij de sterke integratie en het activerende onderwijs een duidelijk beeld hebben gekregen van hun eventuele toekomstige werkveld.  

Pleun Hermsen (Opleidingsdirecteur KT): “We zijn echt heel blij met de mooie integratie tussen geneeskunde en techniek die Marjon en Eline hebben weten vorm te geven. Je ziet in dit vak meteen waar de KT’er zich onderscheidt van de Geneeskunde student én hoe ze goed kunnen gaan samenwerken in de kliniek”.

Theorie en Praktijk
Marjon: “Het is waardvol om de opgedane ervaringen samen met de Curriculum Commissie om te zetten naar een algemeen ontwerpkader dat ook voor andere vakken kan worden gebruikt”. Dankzij haar werk bij de revalidatiegeneeskunde en haar onderwijservaring weet ze goed welke inhoudelijke en praktische issues er spelen, wat cruciaal blijkt in het komen tot succesvolle oplossingen. Marjon: “Interprofessioneel samenwerken gaat niet vanzelf, maar vraagt om draagvlak, begrip en nieuwsgierigheid naar elkaars expertise”. Een extra uitdaging hierbij is dat er wordt samengewerkt met verschillende universiteiten (LUMC, ErasmusMC en de TU Delft). Goed werkende online onderwijssystemen die voor iedereen toegankelijk zijn, zijn hierin van belang. De eerste studenten die de curriculumupdate volledig hebben gevolgd, komen pas zes jaar later op de arbeidsmarkt. Om het onderwijs actueel te houden (zeker met de snelle technologische innovaties die er zijn), probeert de curriculumcommissie daarom zoveel mogelijk op een slimme manier ruimte te maken voor vernieuwing. Marjon: “Het mooie vind ik dat je ver vooruit mag en kan denken en hierin ook de verbinding en samenwerkingen mag  zoeken”.